W Japonii w tym roku jestem już po

W Japonii w tym roku jestem już po raz trzeci. Najpierw spędziłam półtora miesiąca zimą, później miesiąc latem, a teraz siedzę tu już od połowy września i jakoś nigdy nie było mi po drodze do Tokio. Nie wiem jak to się działo. Po zwiedzeniu okolic Iwaty i Hamamatsu wybrałam się do Kioto, później do Osaki, następnie znowu Kioto, a do stolicy Japonii jakoś nie udało się zawitać. Każdy z kim tu rozmawiałam nie potrafił uwierzyć, że mnie tam jeszcze nie było. Jednak nadszedł w końcu ten dzień i w związku z tym, że Jubilo grało mecz wyjazdowy z Tokio Verdy, co było dodatkowym bodźcem mobilizującym, postanowiłam w końcu się zebrać i odwiedzić to miasto. Co najlepsze- w ciągu ostatnich dwóch tygodni zaczęłam nadrabiać straty i byłam już tam dwa razy!

Tokio znajduje się tak samo jak inne opisywane przeze mnie wcześniej miasta na Honsiu, czyli największej z japońskich wysp. Pod względem populacji jest 7. największym miastem na świecie, największym w Japonii i liczy ponad 13,2 mln mieszkańców. Swoją aktualną nazwę otrzymało dopiero w 1868r., wcześniej znane było jako Edo. W 1603r. była to mała osada rybacka, która roztaczała się wokół zamku, który był siedzibą władz wojskowych. Pozostali mieszkańcy, czyli rzemieślnicy, rybacy, kupcy i pospólstwo żyło w tak zwanym Dolnym Mieście, ciągnącym się w kierunku rzeki Sumida. Przez lata miasto było wielokrotnie przebudowywane za sprawą licznych pożarów, które z powodu drewnianej zabudowy bardzo często niszczyły posiadłości mieszkańców. Po okresie izolacji Japonii w XVII-XIX wieku stało się centrum, z którego na cały kraj napływała kultura zachodnia. W 1923 roku region Kanto, w którym znajduje się Tokio, nawiedziło ogromne trzęsienie ziemi, a 20 lat później miasto zniszczyły bomby zapalające podczas II wojny światowej, przez co ze starego Edo nie pozostało prawie nic. Odbudowa po wojnie totalnie zmieniła oblicze miasta. Obszar Tokio podzielony jest na 23 okręgi specjalne. Są to samorządne, specjalne jednostki terytorialne posiadające autonomiczną władzę. Wyjątkowość okręgów polega na tym, że mimo posiadania autonomii lokalnej rady muszą bezkonfliktowo funkcjonować razem w jednym, wielkim obszarze Tokio. Z tego powodu niektóre służby publiczne takie jak wodociągi, kanalizacja czy straż pożarna, zarządzane są przez radę metropolii Tokio. W stolicy Japonii niezwykle rozbudowana jest także sieć komunikacji miejskiej. Z powodu nieustannych korków na drogach najlepiej poruszać się jedną z 13 linii metra lub napowietrznymi liniami kolejowymi JR.

Wracając jednak do mojej pierwszej wycieczki… Żeby zobaczyć mecz wsiadłyśmy z Pauliną i Stellą w sobotę o 10 rano w Shinkansena i ruszyłyśmy na wschód od Hamamatsu. Droga expressem zajmuje 1 godzinę i 20 minut do stacji Shinagawa. Następnie wsiadłyśmy w taksówki i ruszyłyśmy w stronę ulicy Roppongi, gdzie w hotelach zostawiłyśmy tylko bagaże, wybrałyśmy się na szybki lunch i pojechałyśmy na Ajinomoto Stadium, którego pojemność wynosi niecałe 50 000 miejsc. Jubilo wygrało mecz przeciwko Tokyo Verdy 3:0, co wcale nie było takie pewne od początku. Już w pierwszej połowie za zagranie ręką w polu karnym czerwoną kartę zobaczył jeden z obrońców, a Krzysiek ratował swoją drużynę broniąc karnego. Po spotkaniu jednak było co świętować i po powrocie do hotelu szybko się przebraliśmy i pojechaliśmy zjeść kolację w Roppongi Hills. Ten ogromny kompleks nazywany „miastem w mieście” stworzony został przez dewelopera Moriego Minoru i zawiera w sobie biura, sklepy, ogrody, restauracje, sale kinowe i różnego rodzaju przejścia. Jego ozdobą jest wielki Pająk Maman-rzeźba na którą natknęliśmy się wychodząc już po kolacji z restauracji Rigoletto. Bardzo przyjemne miejsce, w którym gdy zarezerwuje się oddzielną salkę można w spokoju posiedzieć ze znajomymi przy pysznych przystawkach, winie i jak to było w moim wypadku- makaronie z gorgonzolą- taki japoński przysmak

Roppongi, dzielnica w której spaliśmy, dosłownie znaczy „6 drzew” i pochodzi od ideogramu „drzewo”, który występował niegdyś w nazwiskach 6 lordów (daimyo), zamieszkujących kiedyś tę okolicę Tokio. Dziś jest jedną z rozrywkowych dzielnic nieśpiącego miasta. Nocne kluby tętnią życiem, wszędzie pełno barów i dyskotek przystosowanych specjalnie pod przyjezdnych. Mieszka tu także wielu zagranicznych biznesmenów, a ceny mieszkań są jednymi z najdroższych w całym mieście. Dzień przed naszym przyjazdem było Halloween, Alex, agent Jay’a, opowiadał nam, że nie przesadzając, na głównym skrzyżowaniu i ulicy, które specjalnie zamknięto na ten wieczór, znajdowało się około 2 mln przebranych osób. 2 mln!! To więcej niż mieszka chociażby w całej Warszawie… Niestety w niedzielę, w którą tam byliśmy, większość miejsc poza mniejszymi barami jest zamknięta… Także z planowanej wielkiej imprezy wyszedł tylko krótki spacer nocą po ulicach, na których pierwszy raz w Japonii spotkałam się z typowym nagabywaniem. Naprawdę aż nieswojo się czułam, gdy czarnoskórzy nachalnie zapraszali nas do swoich barów wzdłuż ulicy. Udało nam się jeszcze zrobić zdjęcie na tle Tokio Tower, 333 metrowej wieży telewizyjnej wybudowanej na wzór wieży Eiffla. Na poziomie 150m nad ziemią znajduje się punkt widokowy, na który można się dostać windą lub pokonując 600 schodów. Kolejny z nich jest na 250 metrach i jest 3 najwyższym punktem obserwacyjnym w całym Tokio. Wielu ludzi mówi, że Tokio Tower zepsuło panoramę miasta, bo zupełnie nie pasuje do otaczających je budynków. Inni zaś, że stało się charakterystycznym punktem na horyzoncie.

Kolejnego dnia mieliśmy w planach wielkie zwiedzanie, niestety pogoda nie dopisała i lejące się z nieba strugi deszczu pozwoliły nam tylko na wizytę w dzielnicy Shibuya. Od razu przy dworcu znajduje się pomnik psa Hachiko. Akita, który czekał w jednym miejscu przez 10 lat na swojego pana przy tej tokijskiej stacji, zasłużył na film opowiadający jego historię. Rolę głównego bohatera odgrywa Richard Gere, a każdy kto go nie widział powinien to zrobić. Wyciskacz łez, ale osoby kochające zwierzęta i mające psiaki w domu na pewno się tym filmem zachwycą. Pies swoim oddaniem i lojalnością zasłużył na pomnik z brązu, który odsłonięto w 1934 roku. Niestety podczas II wojny światowej został on przetopiony w ramach gospodarki wojennej. Jednak nikt w Tokio nie zapomniał o tym wspaniałym, wiernym psie i już w 1948 roku zamówiono kolejną figurkę i postawiono w tym samym miejscu.

Powiem tak. Za pierwszym razem gdy byliśmy w Tokio nie zrobiło ono na mnie jakiegoś specjalnego wrażenia. Naprawdę. Po tym co wszyscy mi opowiadali spodziewałam się chyba nie wiadomo czego. Fakt, że też nie za dużo zobaczyliśmy, a cały wyjazd skupił się jednak głównie na meczu. Jednak kilka dni temu odwiedziłam Tokio po raz kolejny i tym razem okazało się już niezwykłe, piękne i wspaniałe, ale o tym już w kolejnym wpisie

結果 (日本語) 1:

日本では、今年私はすでに 3 回目。まず、冬、夏月、1 ヶ月半を費やして、今は 9 月中旬からここに座っていると何とか東京に行く途中に私を決していた。私はそれが起こったのかわからない。周辺エリア Iwaty や浜松を訪問した後私は大阪、京都、京都に行き、再度日本の首都に何とかを訪問します。誰もが誰と私は話されているここではいなかったことがまだ信じられませんでした。ただし、ジュビロは東京ヴェルディ、追加のインセンティブをだったとレギュラー シーズン ゲームをプレイしたという事実の点から見て 1 日の終わりは、決めた最後に収集するために都市を訪問します。どのような最高の 2 週間、損失を補うようになったし、もはやそこに 2 回あった!東京は、先ほど説明したが、他と同じ本州, 日本列島の中で最大の都市。人口の面では 7 です。世界で最も大きい日本の以上 1320 万住民の最大の都市その現在の名前は受け取った 1868r。 江戸として以前知られています。で 1603r。小さな漁村、軍の権限の座席だった、城の周りを roztaczała だった。他の居住者、または職人、漁師、商人、低寿命は墨田川の方向に伸ばすいわゆるのより低い町に住んでいた。都市は多数の火災のおかげで再構築されている年間、非常に木造建築のためこれは多くの場合不動産住民を破壊しました。後 17 〜 19 世紀に日本の隔離の期間全体の国が西洋文化を来ていた中心となりました。1923 年に、東京を含む関東地域は、大規模な地震を打たれ、20 年後に、都市がによって破壊された第二次世界大戦、そこに江戸から焼夷爆弾ほとんど何も。街の顔を変更完全に戦争の後の再建します。東京地区は 23 の地区に分かれています。彼らは自治、独立した力を持つ特別な領土単位。サークルの一意性は、ことにもかかわらずローカル議会の自律性機能しなければならないシームレスに東京の 1 つの大きな領域です。この理由は、水、下水道、消防署、東京都の審議会によって管理などいくつかの公共サービス。日本では、非常に複雑なも公共交通機関ネットワークです。一定のトラフィックのため、道路の渋滞が 13 地下鉄の最高の対処の 1 つ、または頭上式鉄道、JR。Wracając jednak do mojej pierwszej wycieczki… Żeby zobaczyć mecz wsiadłyśmy z Pauliną i Stellą w sobotę o 10 rano w Shinkansena i ruszyłyśmy na wschód od Hamamatsu. Droga expressem zajmuje 1 godzinę i 20 minut do stacji Shinagawa. Następnie wsiadłyśmy w taksówki i ruszyłyśmy w stronę ulicy Roppongi, gdzie w hotelach zostawiłyśmy tylko bagaże, wybrałyśmy się na szybki lunch i pojechałyśmy na Ajinomoto Stadium, którego pojemność wynosi niecałe 50 000 miejsc. Jubilo wygrało mecz przeciwko Tokyo Verdy 3:0, co wcale nie było takie pewne od początku. Już w pierwszej połowie za zagranie ręką w polu karnym czerwoną kartę zobaczył jeden z obrońców, a Krzysiek ratował swoją drużynę broniąc karnego. Po spotkaniu jednak było co świętować i po powrocie do hotelu szybko się przebraliśmy i pojechaliśmy zjeść kolację w Roppongi Hills. Ten ogromny kompleks nazywany „miastem w mieście” stworzony został przez dewelopera Moriego Minoru i zawiera w sobie biura, sklepy, ogrody, restauracje, sale kinowe i różnego rodzaju przejścia. Jego ozdobą jest wielki Pająk Maman-rzeźba na którą natknęliśmy się wychodząc już po kolacji z restauracji Rigoletto. Bardzo przyjemne miejsce, w którym gdy zarezerwuje się oddzielną salkę można w spokoju posiedzieć ze znajomymi przy pysznych przystawkach, winie i jak to było w moim wypadku- makaronie z gorgonzolą- taki japoński przysmakRoppongi, dzielnica w której spaliśmy, dosłownie znaczy „6 drzew” i pochodzi od ideogramu „drzewo”, który występował niegdyś w nazwiskach 6 lordów (daimyo), zamieszkujących kiedyś tę okolicę Tokio. Dziś jest jedną z rozrywkowych dzielnic nieśpiącego miasta. Nocne kluby tętnią życiem, wszędzie pełno barów i dyskotek przystosowanych specjalnie pod przyjezdnych. Mieszka tu także wielu zagranicznych biznesmenów, a ceny mieszkań są jednymi z najdroższych w całym mieście. Dzień przed naszym przyjazdem było Halloween, Alex, agent Jay’a, opowiadał nam, że nie przesadzając, na głównym skrzyżowaniu i ulicy, które specjalnie zamknięto na ten wieczór, znajdowało się około 2 mln przebranych osób. 2 mln!! To więcej niż mieszka chociażby w całej Warszawie… Niestety w niedzielę, w którą tam byliśmy, większość miejsc poza mniejszymi barami jest zamknięta… Także z planowanej wielkiej imprezy wyszedł tylko krótki spacer nocą po ulicach, na których pierwszy raz w Japonii spotkałam się z typowym nagabywaniem. Naprawdę aż nieswojo się czułam, gdy czarnoskórzy nachalnie zapraszali nas do swoich barów wzdłuż ulicy. Udało nam się jeszcze zrobić zdjęcie na tle Tokio Tower, 333 metrowej wieży telewizyjnej wybudowanej na wzór wieży Eiffla. Na poziomie 150m nad ziemią znajduje się punkt widokowy, na który można się dostać windą lub pokonując 600 schodów. Kolejny z nich jest na 250 metrach i jest 3 najwyższym punktem obserwacyjnym w całym Tokio. Wielu ludzi mówi, że Tokio Tower zepsuło panoramę miasta, bo zupełnie nie pasuje do otaczających je budynków. Inni zaś, że stało się charakterystycznym punktem na horyzoncie.Kolejnego dnia mieliśmy w planach wielkie zwiedzanie, niestety pogoda nie dopisała i lejące się z nieba strugi deszczu pozwoliły nam tylko na wizytę w dzielnicy Shibuya. Od razu przy dworcu znajduje się pomnik psa Hachiko. Akita, który czekał w jednym miejscu przez 10 lat na swojego pana przy tej tokijskiej stacji, zasłużył na film opowiadający jego historię. Rolę głównego bohatera odgrywa Richard Gere, a każdy kto go nie widział powinien to zrobić. Wyciskacz łez, ale osoby kochające zwierzęta i mające psiaki w domu na pewno się tym filmem zachwycą. Pies swoim oddaniem i lojalnością zasłużył na pomnik z brązu, który odsłonięto w 1934 roku. Niestety podczas II wojny światowej został on przetopiony w ramach gospodarki wojennej. Jednak nikt w Tokio nie zapomniał o tym wspaniałym, wiernym psie i już w 1948 roku zamówiono kolejną figurkę i postawiono w tym samym miejscu.Powiem tak. Za pierwszym razem gdy byliśmy w Tokio nie zrobiło ono na mnie jakiegoś specjalnego wrażenia. Naprawdę. Po tym co wszyscy mi opowiadali spodziewałam się chyba nie wiadomo czego. Fakt, że też nie za dużo zobaczyliśmy, a cały wyjazd skupił się jednak głównie na meczu. Jednak kilka dni temu odwiedziłam Tokio po raz kolejny i tym razem okazało się już niezwykłe, piękne i wspaniałe, ale o tym już w kolejnym wpisie

結果 (日本語) 2:

日本では、今年私はすでに三回目です。まず、私が夏の月の後、冬に6週間を過ごし、今は九月中旬以来、ここに座っていると何とか私は東京への道はなかったです。私はこれが起こったのか分かりません。周囲の岩田と浜松市を訪問した後、私は再び大阪、京都にその後、京都に行き、日本の資本金は何とかzawitaćに失敗しました。私がここで話した誰もが、私はまだそこにいなかったことが信じられませんでした。しかし、それは動員のための追加の弾みだった、ジュビロは東京ヴェルディとのアウェーゲームをプレイしていること、したがって、最終的には一日だったと、私はこの街を収集し、訪問することを最終的に決定しました。最後の2週間で何najlepsze-私は損失を補うために始めたと私は二回！すでにあった東京は、他のは、日本列島の中で最大である本州、上の私の以前の街を説明だけのようです。人口の面では、世界で7番目に大きい都市、日本で最も大きく、百万13.2を超える住民の人口を持っています。以前は江戸と呼ばれていた1868年までに現在の名前を受信しました。1603年に。それが軍当局の座席だった城、周りの小さな漁村特定のオーラでした。他の居住者や職人、漁師、商人や庶民は隅田川に向かって広がる、いわゆる下町に住んでいました。年間で都市がその理由木造建築の多数の火を通して何度も再建された、多くの場合、マンションの住民を破壊しました。第十七と19世紀における日本の隔離期間の後に、国全体が西洋文化を流し、そこから中心になりました。1923年、江戸を作る東京は20年後に、位置巨大地震に見舞われ、関東地方、第二次世界大戦中に焼夷弾によって破壊された都市は、ほとんど何も残っていませんでした。戦争は完全に都市の顔を変更した後に再構築。首都圏23特別区に分割されています。これらは、自律的な権限を持つ自治、特別な領土単位です。地区の独自性は、地方議会の自主性を持つにもかかわらず、東京の一つの大きな領域でシームレスに機能しなければならないという事実にあります。このため、例えば、水、下水道や消防隊などのいくつかの公共サービスは、東京の大都会の議会によって管理されます。日本の首都で、それはまた、大規模な公共交通機関のネットワークです。連続交通渋滞のために最善。13地下鉄やJRのオーバーヘッド鉄道線の一方をアドレス指定され試合を見るために私の最初の旅行...に戻っ新幹線で午前10時、土曜日にはPaulinaとステラに乗り込み、我々は浜松の東に移動しました。ウェイExpressは、品川駅まで1時間20分かかります。その後、我々はタクシーに乗り込み、我々は唯一のホテルの荷物を残し、我々は簡単なランチのために行って、私たちはその能力が50未満000席ある味の素スタジアム、で行った通り六本木に向かってから移動。最初からそのように確認されませんでしたこれは、0：ジュビロは東京ヴェルディに対して3試合を獲得しました。すでに彼はディフェンダーの1を見たペナルティレッドカードでハンドボール前半に、クリスはゴールを守る彼のチームを救いました。会議の後、しかし、それは祝うために何かあって、ホテルに戻った後私たちは迅速に変更し、六本木ヒルズで夕食を食べに行きました。この巨大な複合体は、開発者稔森によって作成された「都市は内都市」と呼ばれ、オフィス、ショップ、庭園、レストラン、映画館、トランジションのすべての種類が含まれています。その装飾はママンが、私たちは夕食後に残して上がって巨大なクモの彫刻、レストランリゴレットです。ソークが平和おいしいスナップ、ワインのために友達と座って、それがgorgonzolą-日本の繊細さと私のwypadku-パスタにあった方法をすることができたときに別々に予約するするには非常に快適な場所私たちが寝ている六本木地区、文字通り「6木」を意味そして、それはいつか東京でこの辺を生きて、一度6領主（大名）の名前が発生した表意文字「木」から来ています。今日では、都市長い睡眠のエンターテイメント地区の一つです。ナイトクラブはどこでも、からの訪問者のために特別に適合したバーやディスコを選択します。生活は、多くの外国人ビジネスマンであり、住宅価格は、市内で最も高価なの一つです。私たちの到着はハロウィーン、アレックス、ジェイ・エージェントだった前日には、誇張することなく、特別な夜のため閉鎖メイン交差点、通り、で、ドレスアップし、約2万人があったことを私たちに語りました。200万！日本で初めて、私は典型的な勧誘と会ったこと残念ながら、私たちはそこにされた日曜日、上...でも全体ワルシャワの生活よりも、小さいバーはまた、計画の主要なイベントから...閉じている外部のほとんどの場所は夜に歩いてすぐに通りを来ました、 。本当にブラックは持続的に通りに沿って、そのバーに私たちを招待したとき、私は不快に感じたまで。私たちは東京タワー、エッフェル塔のモデル上に構築された333メートルの高テレビ塔に対して写真を撮ることができました。地上150メートルの高さに持ち上げたり、600階段を打つことによってアクセス可能である見晴らしの良い場所です。彼らのもう一つは250メートル、東京の全てで観察の3最高点です。多くの人々は、彼は周囲の建物に収まらない、東京タワーはスカイラインを台無しにすることを言います。それは地平線上の特徴点となっていること。その他、私たちは大きなツアーを計画していたが、天候が良くなかったと雨は、私たちは唯一の渋谷の街を訪問することができ、空から降り注ぐ翌日。すぐに駅で犬ハチ公の銅像です。東京駅での彼のマスターのための10年間、一つの場所に待っていた秋田は、その歴史についての映画に値します。メインリチャード・ギアが演じるキャラクター、と彼はそれを行う必要があります見たことのある人の役割。ティアジャーカーが、人々の動物を愛し、このビデオは刺激することを確認するために自宅で犬を持ちます。犬の献身と忠誠心は、1934年に発表された銅像を、獲得しました。残念ながら、第二次世界大戦中には、戦争経済の文脈で溶融しました。しかし、東京で誰もがこの素晴らしい、忠実な犬を忘れず、すでに1948年に、同じ場所に建てられた別の彫像を注文していません。私はこれを言うだろう。私たちは東京にいた時最初に私のために特別な感情をそれをしませんでした。本当に。誰もが私に言った後、あなたはおそらく知らない期待します。あまりにも多くはないが、全体の旅行を見たという事実は、しかし、試合に主に焦点を当てました。しかし、数日前、私は再び東京を訪問し、この時はすでに、臨時美しく、素晴らしかったが、それすでに次のエントリで

結果 (日本語) 3:

日本ではこの年、私は第3の時間のためにすでにしています。第1の月を過ごしたと、冬に夏の半分の1ヵ月後に、そして、現在、私は9月中旬からここに座って、それは決して私の東京への道であったとします。私はそれがどのように起こったか知りません。京都へ行きましたが、iwatyと貿易を打った後に、後で大阪へ、そして再び京都と日本を何とかして来なかった。ここでなかった誰でもまだ私は話していませんでしたと思っています。しかし、それは一日の終わりのため、東京ヴェルディとジュビロでのアウェイゲームをしましたが、更なる誘因を動員しました、私は最終的に集まって、この都市を訪問することに決めました。最高の最後の2週で私が始めた損失を作っていると私は二回そこにいました！東京と同じですし他の報告で私の前に都市へのhonsiu、日本諸島最大の島。人口に関しては7である。世界最大の都市で、日本でも最大と13,2万人以上の住民。1868rだけであなたの現在の名前を受けました。以前、江戸として知られていました。1603r。これは小さな漁村だったが、roztaczał城の周囲には、軍当局の本部であった。皆、漁師、職人、商人や庶民のいわゆる下の町に住んでいて、隅田川の方へ曳航。長年にわたって、市は、多数の火事で再建されました、内蔵された非常に頻繁に住民を破壊するより単離の期間の後、17〜19世紀における日本の西洋の文化において来ている国の中心となった。1923年関東地方では、東京にある、大きな地震を経験した。20年後に、都市は破壊されて、焼夷弾の世界大戦の間に、旧江戸のほとんど何も残っています。戦争の後の再建、完全に都市の様相を変えました。東京23区の特別な領域に分割される。これらの自治、自主的な力を持つ特別な領土の単位。地区は、地方自治会を持って軽く東京の1つの大きい地域で一緒に機能しなければならないにもかかわらず。この理由のために、水のようないくつかの公共サービス、公衆衛生や消防署は、東京都の会議によって管理している。日本の首都に非常に開発された輸送ネットワークのことである。一定の交通渋滞は最高の動きは、13の地下鉄線またはnapowietrznymiしかしjr鉄道線の1つのために、私のshinkansenaで午前10時では、ポーライナとステラでは、土曜日のゲームを見る最初の旅行に戻ると貿易の東にしました。親愛なる今夜品川駅まで約1時間20分。それから私はタクシーに乗ったとの横の通り六本木ホテルだけの荷物は、クイックランチに行って、味の素スタジアムに行って、その容量が50未満の000席。ジュビロ東京ヴェルディとの試合に勝った3：0、なかったことは最初から明らかなように。ペナルティーボックスのレッド・カードにおいて、彼は擁護者の一人を見た手のための前半では、彼のチームとkrzysiek守る刑事を救った。会議の後、しかし、祝うために、我々は、ホテルに戻ってすぐにドレスアップして行った六本木ヒルズでご飯を食べに着く時。