Po Soczi do sierpnia miałaś mieć cz

Po Soczi do sierpnia miałaś mieć czas, by się nacieszyć życiem. Najdłuższy odpoczynek w karierze, pięć miesięcy. Z tego, co mówisz, wynika, że zamienił się w torturę.

- Do sierpnia miałam sobie dać szansę, żeby się odnaleźć. Może wyleczyć. Może poczuć radość. Nie mówię o radości z biegów narciarskich. Tylko radości z tego, że jestem. Chciałam pożyć, znaleźć jakiś bodziec, który mnie odciągnie od tego wszystkiego, co czarne. Ale nie udało się. Wiosną jeszcze bardziej się wszystko posypało. Nie pomogło wolne. Nie rozwiązała problemu przeprowadzka do Warszawy, gdzie się przeniosłam po igrzyskach. Było za dużo szarpania, którego nie wytrzymałam po prostu. Fajnie się tu jednak mieszka, niebywałe, że przez trzy miesiące paparazzi mnie nie namierzyli i dalej polują na mnie gdzieś w rodzinnych stronach. Muszę się czymś zająć i skoro wszystko inne mi się w życiu sypie, to skupię się na sporcie. Na tym, co zawsze dobrze wychodziło. Może dzięki biegom drobnymi kroczkami jakoś się z tego wszystkiego wyciągnę. Złapię się tego, co jest dla mnie pewne, jasne, stabilne. Już bywało tak niedawno, że wokół walił mi się świat, a na treningu biłam rekordy. I był choć jeden powód, by się uśmiechnąć.

Zostałaś w depresji mistrzynią olimpijską. Więcej: udały ci się w Soczi igrzyska marzeń, biorąc pod uwagę, że startowałaś z pękniętą kością. I to wszystko się udało zrobić na uboczu tej prawdziwej walki, z samą sobą?

- Wszyscy pytali o tę stopę. I ona rzeczywiście bardzo bolała. Gdy jednego wieczoru wzięłam na spacer buty bez wkładek, nie byłam w stanie dojść do hotelu. Ból był straszny, ale w głowie były dużo gorsze rzeczy. Musi mi jednak na sporcie strasznie zależeć, skoro wtedy wszystkiego nie cisnęłam. Ale ja wiedziałam, że dam radę. To moja praca. Zadanie do wykonania. A efektem ubocznym moich stanów było to, że byłam wtedy bardzo wychudzona, i to na olimpijskich trasach pomagało. Poza tym akurat tutaj nie mogłam siebie rozczarować. Gdybym jeszcze zawiodła siebie jako narciarka, straciłabym ostatni punkt podparcia. Oczywiście, że się z medalu cieszyłam. Jak z żadnego innego. Na podium, gdy płynęły łzy, myślałam: "Jezu, dałam radę po tych dwóch latach. To niemożliwe". Miałam pękniętą kość, ściągnięte paznokcie po odmrożeniu, ale to jest ból fizyczny, który można ogarnąć. Życie sportowca wytrzymałościowego to eksperymenty z bólem fizycznym. Ale jak mi wtedy na podium przeszły przed oczami wszystkie te jazdy, wyniszczenia, omdlenia, to, jak daleko moje ciało było czasami od sportu i z jakimi rywalkami się ścigałam, to miałam moment czystego szczęścia, że dałam radę. Mocna jestem mimo wszystko.

REKLAMY GOOGLE
【不動産売却】査定３０秒でスグ
住所を選ぶだけ／厳選６社の売却価格を オンラインで比較／無料＆全国対応
sell.yeay.jp
まさか偏差値40台を取るなんて
模試はボロボロ。でも早慶に行きたい。 E判定から合格を狙える、英語長文教材
hi.studytown.jp
日経225先物で毎月プラス
月平均500円プラス達成の有料メルマガ アドレス登録で「無料」お試し購読
225life.com
Miałaś takie momenty w tym wielkim udawaniu, gdy chciałaś się po prostu przed wszystkimi rozpłakać i wykrzyczeć, że już dość, że potrzebujesz pomocy?

- Miałam taki moment rok temu na wiosnę, gdy byłam gotowa w sekundę rzucić narty i całą resztę. Ale gdy trochę się uspokoiłam, pomyślałam, że jest sztab ludzi, którzy na mnie pracują, są ludzie, którzy mi kibicują. Że moje problemy to nie ich wina i choćby z uwagi na nich nie wolno mi rzucić nart. Mój dół nie ma nic wspólnego z wygranymi czy przegranymi w sporcie. Z presją sportową radzę sobie tak samo, jak to robiłam zawsze. A nawet wydaje mi się, że lepiej, bo wszystkie sportowe problemy, które kiedyś tak bardzo przeżywałam, teraz wydają mi się drobiazgiem. Dzięki temu, że się tak nimi nie stresuję, potrafię z siebie na trasie wycisnąć znacznie więcej. Ten mój czarny świat nie ma też nic wspólnego - to chcę podkreślić najmocniej - z nikim z mojej drużyny. Bo na takich spekulacjach oni już ucierpieli, zwłaszcza mój treningowy partner Maciek Kreczmer, który lądował ze mną na jakichś wymyślonych okładkach.

To przed czym tak uciekasz?

- No właśnie ja nie uciekam.

Ty czekasz, żeby cię dogoniło poukładane życie osobiste, a ono nie dogania?

- Tak można powiedzieć. Trzy ostatnie lata mojego życia okazały się kłamstwem. Zawiodłam się bardzo. Na początku maja przeżyłam klasyczne załamanie nerwowe. Teraz może być już tylko lepiej.

Wyjaśnisz, o co chodzi?

- O uczucia, o poronienie sprzed roku.

Napisałaś o nim niedawno na Facebooku. Ale nie wszyscy zrozumieli.

- Napisałam najprostszymi słowami na świecie: straciłam Dzieciątko. Tak, żeby nie było żadnych wątpliwości. Nie wiem, jak można było pomyśleć, że chodziło o psa. Ja nawet rybki w akwarium nigdy nie miałam, bo wychowałam się na wsi, gdzie się zwierząt w domu raczej nie trzyma. Piesek, którego niedawno podarował mi brat, żebym miała się kim zająć, jest moim pierwszym. Tak, byłam w ciąży, poroniłam rok temu w maju, na obozie treningowym. Na samym początku obozu. Właśnie wtedy, gdy się szykowałam do wyprostowania swoich ścieżek. Wiadomo, że gdybym donosiła tę ciążę, dość zaawansowaną, nie wystartowałabym w Soczi. Miałam już w planie inne życie, przynajmniej na najbliższy rok. Właśnie na ten obóz zaplanowałam rozmowy z trenerem, z moją drużyną, z Polskim Związkiem Narciarskim. W moje przygotowania związek zainwestował pieniądze, moja drużyna - czas. Chciałam im to wszystko wyjaśnić i zacząć rozwikływać sytuację. Niestety, los zdecydował inaczej. To były przerażające i traumatyczne dni. Tak to się wszystko poplątało, że zostałam z tym sama. Nie mówiłam nic ani trenerowi, ani rodzicom, żeby ich nie martwić. Nie chciałam tego robić rodzicom: powiem, a potem odjadę na długo, na 2 czy 3 tys. km od nich? Przecież to byłoby maltretowanie ludzi. Oni próbowaliby się do mnie dodzwaniać codziennie, a ja często nie mogę odebrać. Odchodziliby od zmysłów. Jedyne, co mogłam zrobić, to próbować sama to ogarnąć. Wiele osób, również będących blisko mnie, dowiedziało się o wszystkim niedługo przed wpisem na Facebooku. Wszystko od A do Z wiedziały tylko trzy osoby. A i tak ze sporym opóźnieniem. Dwie z nich nie mogły uwierzyć, że to wszystko prawda. Bo gdy patrzyły na mnie np. w telewizji, widziały inną Justynę. Robiłam swoje. Byłam wrakiem, to wtedy chciałam rzucić narty, ale uznałam, że muszę to wszystko wypłakać i dopiero potem podjąć decyzję. Uznałam, że narty będą moim obowiązkiem, ucieczką. Zdecydowałam, że chcę się mimo tej osobistej tragedii przygotowywać do igrzysk. Dla siebie, dla chłopaków z mojej drużyny.

Uprawiasz katorżniczy sport. Nie bałaś się czasami, idąc na trening, że tak osłabiona - pod każdym względem - ryzykujesz zdrowiem, a może i życiem?

- Nie. Takich myśli nie miałam. W takim stanie dąży się przecież do samozniszczenia. Jeśli już, to miałam wyrzuty sumienia, ogromne zresztą. Bo wydawało mi się, że treningi nie oddają 100 proc. tego, co powinnam zrobić. Że nie angażuję się jak trzeba. Mimo że na treningach byłam, robiłam, nie olewałam.

Trener się nie zorientował?

- O stanach depresyjnych mu powiedziałam, o reszcie nie. Uznał, że najlepszym sposobem na depresję będzie praca. Chciał dobrze, ale "weź się w garść" to najgorsze, co można mówić w takiej sytuacji. Ja zdecydowałam się dobiec do Soczi, ale było ze mną coraz gorzej. Nie chodzi o to, że nie przykładałam się do treningów. Przykładałam się. Tylko że wcześniej zawsze chciałam zrobić 150 proc. normy. A teraz po prostu robiłam, co kazali. Moja głowa była gdzie indziej. Trener musiał to widzieć. Nagle zaczęłam słuchać muzyki na treningach. Nigdy wcześniej tego nie robiłam, uważałam, że muzyka przeszkadza w skupieniu się na ćwiczeniach. A teraz jej potrzebowałam, by nie słyszeć własnych myśli. Szybko, do pracy, zagłuszyć, potem jakiś obiad i znikałam. Przychodziłam na drugi trening, a potem znów znikałam. Siedziałam sama w pokoju. Przez to się między mną i trenerem rodziły konflikty. Byłam nerwowa, on też. Przychodziłam po nieprzespanych nocach zła jak osa. Zamknęłam się bardzo mocno w sobie.

To dlatego trener późną jesienią był pewien, że to ostatni rok jego pracy, bo ani ty, ani on dłużej nie wytrzymacie?

- Wiem, że nie byłam przez ostatni rok wzorem zawodniczki. Chciałam tylko dobiec do igrzysk, nic więcej. Miałam zbyt dobre wyniki sprawdzianów, żeby to zmarnować. Ale gdy kończyłam letnie przygotowania, te najcięższe, byłam pewna, że robię je ostatni raz w życiu. Chciałam skończyć ze sportem, wszystko układać inaczej. Bo nie byłam już w stanie dać sportowi tyle, ile bym chciała. Tłumaczyłam to trenerowi i dlatego był wówczas przekonany, że to ostatnia nasza wspólna zima i idzie na emeryturę. Ale podczas sezonu to się zmieniło. To on mnie przekonywał, żebym nie odchodziła, to on wymyślił taką długą przerwę od sportu, prawie pięć miesięcy, żebym odżyła. Przełom nastąpił chyba po prześwietleniu stopy w Soczi. Bo trener długo wierzył, że to jednak tylko stłuczenie, gdy ja i fizjoterapeuta już czuliśmy, że to złamanie, bo przestało się goić. Trener widział, że cierpię, ale wszystkiego mu nie mówiłam. Biegałam w okularach, by nikt nie widział łez. Pamiętam, że jak zobaczył zdjęcie złamania, to się popłakał. Może rzeczywiście zmienił do mnie podejście. Zrozumiał, jak bardzo walczyłam. A podczas tej wymyślonej przez niego długiej przerwy przyszedł taki krach w moim życiu, że się spotkamy z trenerem jeszcze szybciej. Bo już tylko w sporcie w

結果 (日本語) 1:

8 月までソチいない後の人生を楽しむ時間を持っています。5 ヶ月で最も長いキャリア。あなたが言うから、torturę になっているが表示されます。-8 月まで発見される機会があった。癒すことができます。喜びを感じることができます。クロスカントリー スキーの喜びが話してください。私は唯一の喜びです。私はすべてが黒から私を離れて描くだろう刺激の生活、いくつかを見つけるしたかった。しかし、失敗しました。さらに多くのすべての春の posypało。それは解放を助けていません。彼らはオリンピックの後もたらしたワルシャワへの移行の問題を解決できません。あまりにも多くを引っ張って、だけでなく wytrzymałam であった。ここでは、しかし、生活する、人することができませんでした 3 ヶ月間パパラッチを追跡し、さらにどこか家族のページに私を捕食する信じられないほど楽しいのです。何かの世話をする必要があるし、他のすべてから私を注いだ私の人生でスポーツに焦点を当てるだろうし、。何は、常に出て来たです。ことができますこの薄い安定したマイナーなステップとどういうわけかこのストレッチのすべてから。私は私の確かな、明確なキャッチ、安定しました。だから時すでに最近、世界中をトレーニングに打ち出しレコードを打った。笑顔を理由の 1 つだった。押されている荒川。より多くの: ソチ オリンピックで行ったことを考える、骨折した骨の startowałaś の夢します。そしてそれはすべてこの真の闘争自体と傍観者に働いた？-私たちはこの率について尋ねた。彼女は本当に傷つけていた。とき 1 つの夜散歩靴挿入、なし私はなかったホテルに来ることができた。痛みはひどかったけど、心の中でさらに悪いことの多くがあった。私はする必要があります、しかし、ひどいスポーツ以来に依存していない cisnęłam。しかし、私はことができることを知っていた。それは私の仕事です。To do。副作用私を私は非常に無駄のない状態されそれは助けたオリンピック ルート。その上ちょうどここで私はお互い失望させることができませんでした。私はかつて straciłabym として自分自身を失敗して、最後の点はサポートします。もちろん、コインは幸せだった。他と同様。表彰台で涙が流れたとき私は考えた："イエスは、私は与えてくれた評議会これら 2 年後。不可能だ」。損失の後、爪を引いた骨折を持っていたが、物理的な痛みを理解することができます。生命の持久力アスリートは肉体的な苦痛を試しています。それらのすべてのドライブの目の前に表彰台に渡されます、失神、悪液質はどのくらい私の体は時々、スポーツからや何彼のライバルは、彼を追求のアドバイスを与えてくれたこと純粋な幸福の瞬間を持っていた。すべてにもかかわらず強いよ。GOOGLE による広告【不動産売却】査定30秒でスグ住所を選ぶだけ/厳選6社の売却価格をオンラインで比較/無料 & 全国対応sell.yeay.jpまさか偏差値40台を取るなんて模試はボロボロ。でも早慶に行きたい。E判定から合格を狙える装置英語長文教材hi.studytown.jp日経225先物で毎月プラス月平均500円プラス達成の有料メルマガ アドレス登録で「無料」お試し購読com 225life。ときに持っていたそのような瞬間でこの偉大なポーズしたいすべての rozpłakać と叫ぶことの前にちょうど十分な助けが必要ですか？-春には、2 番目とすべての残りを投げる準備ができている頃でこのような瞬間は 1 年前でした。しかし、少し安心して、私はそれは私のために働く人々、支えてくれる人たちがあると思った。私の問題は彼らのせいではない、にもかかわらずそれらのためは使用できませんをスキーを流します。私のダウンは、WINS または敗者のスポーツとは何も。圧力と自分と同じ私は提案するそれは常にスポーツ。確かに私に思えるにはすべてスポーツ問題そんなに経験していたに使用される、のでより良い、今に見えるささいなこと。、そうでないと強調したという事実のおかげで私は大いに多くを圧迫するルートに自分でできます。これ私の黒の世界はまた何も-私は可能性を指摘したい-私のチームで誰かと。そのような物のため投機彼ら悪影響影響を受けてきた、特に私のパートナーのトレーニング Maciek Kreczmer いくつかの架空のカバーに私を上陸させた。それは前にし、これを実行する？-まあ、私は離れて実行されません。あなた dogoniło の個人的な生活と追いついていないそれに配置するを待つか？-だからあなたが言うことができます。私の人生の最後の 3 年間は、嘘をされています。非常に多くを与えてくれた。5 月の初めに、私は古典的な神経衰弱に歩いた。今それすることができますのみ良い。説明、それは何ですか？-年の前に流産についての気持ちについてあなたが Facebook で最近彼について書いた。しかし、誰も理解しました。- Napisałam najprostszymi słowami na świecie: straciłam Dzieciątko. Tak, żeby nie było żadnych wątpliwości. Nie wiem, jak można było pomyśleć, że chodziło o psa. Ja nawet rybki w akwarium nigdy nie miałam, bo wychowałam się na wsi, gdzie się zwierząt w domu raczej nie trzyma. Piesek, którego niedawno podarował mi brat, żebym miała się kim zająć, jest moim pierwszym. Tak, byłam w ciąży, poroniłam rok temu w maju, na obozie treningowym. Na samym początku obozu. Właśnie wtedy, gdy się szykowałam do wyprostowania swoich ścieżek. Wiadomo, że gdybym donosiła tę ciążę, dość zaawansowaną, nie wystartowałabym w Soczi. Miałam już w planie inne życie, przynajmniej na najbliższy rok. Właśnie na ten obóz zaplanowałam rozmowy z trenerem, z moją drużyną, z Polskim Związkiem Narciarskim. W moje przygotowania związek zainwestował pieniądze, moja drużyna - czas. Chciałam im to wszystko wyjaśnić i zacząć rozwikływać sytuację. Niestety, los zdecydował inaczej. To były przerażające i traumatyczne dni. Tak to się wszystko poplątało, że zostałam z tym sama. Nie mówiłam nic ani trenerowi, ani rodzicom, żeby ich nie martwić. Nie chciałam tego robić rodzicom: powiem, a potem odjadę na długo, na 2 czy 3 tys. km od nich? Przecież to byłoby maltretowanie ludzi. Oni próbowaliby się do mnie dodzwaniać codziennie, a ja często nie mogę odebrać. Odchodziliby od zmysłów. Jedyne, co mogłam zrobić, to próbować sama to ogarnąć. Wiele osób, również będących blisko mnie, dowiedziało się o wszystkim niedługo przed wpisem na Facebooku. Wszystko od A do Z wiedziały tylko trzy osoby. A i tak ze sporym opóźnieniem. Dwie z nich nie mogły uwierzyć, że to wszystko prawda. Bo gdy patrzyły na mnie np. w telewizji, widziały inną Justynę. Robiłam swoje. Byłam wrakiem, to wtedy chciałam rzucić narty, ale uznałam, że muszę to wszystko wypłakać i dopiero potem podjąć decyzję. Uznałam, że narty będą moim obowiązkiem, ucieczką. Zdecydowałam, że chcę się mimo tej osobistej tragedii przygotowywać do igrzysk. Dla siebie, dla chłopaków z mojej drużyny.スポーツ katorżniczy スポーツ。Bałaś は、時々、ワークアウトのために行くので弱体化 - すべての点で-健康とおそらく生命危険にさらしているか？-しないでください。私は持っていたそのような思考。この状態では自滅するように努めます。もし何か、とにかく巨大な罪の意識を持っていた。それが私に見えたのでトレーニングは、何を行うの 100 ％ を反映しません。それはないどのように私はあなたに従事です。訓練したにもかかわらず、ない olewałam をでした。コーチが実現されていないですか？-うつ病について彼は、残りしません。うつ病のための最良の方法は動作と見なされます。罰金が、したいこのような状況で言うことができる最悪のことは""グリップを得る。ソチに取得することを決めたが、私と一緒に悪くなっていた。トレーニングには無意識です。自体を意識しました。ちょうど通常の 150 ％ を行うたかった常に。そして今私はちょうど彼らが質問しました。私の頭は、別の場所だった。コーチを見ていた。すべての突然の訓練上の音楽に耳を傾ける開始私は音楽の練習に焦点を当てと干渉しないしなかったとは思わなかったがあった。および今彼女独自の考えを聞くために必要な。すぐを仕事に掻き消され、いくつかディナーし znikałam。もう一度、2 番目のワークアウトし、znikałam 来た。部屋に一人で座ったこれは私とコーチ間の競合の出産を与えています。緊張をしていた彼はあまりにも。スズメバチとして悪の眠れぬ夜の後来た。私非常に自分自身のハードで閉鎖。これはコーチされた秋の終わりので、これは彼の仕事の昨年あなたも彼は、もはや wytrzymacie ですか？-私は女性の運動選手によって昨年以上なかった私は知っています。何よりもオリンピックにたかった。それを逃したのテストの非常に良い結果を持っていた。しかし、時 kończyłam 夏の準備、重い、私は確信していた自分たちの生活の最後の時間のそれをやっていたことです。スポーツで終わるしたい、他のすべての場所に落ちる。望むほど、スポーツを与えることができるもはやだったのでこのコーチを翻訳し、彼だったと確信してこれが最後の私たちの共同の冬は退職に入るため。しかし、この季節が変わった。彼は私に行かないように説得、彼を思い付いた長い休憩、スポーツからほぼ 5 ヶ月、私は復活しました。ターニング ポイントはソチで吹き飛ばさハイライト興味後おそらく来た。コーチ長い理学療法士と私はすでにを感じたとき、傷だけだと信じていた、ので、これを危険にさらす、それはもはやを癒すため。コーチを見た私は苦しむがすべて彼と語った。だから涙を見た誰も眼鏡で走ってください。破壊の写真を見た、それは泣くことを覚えています。それは実際に私のアプローチを変更することができます。彼はどのくらい私は苦労していた理解しました。そして彼によってこの空想しながら長い休憩来たコーチもより速く会うしたい私の人生で逮捕しました。だけのスポーツで

結果 (日本語) 2:

8月にソチ後は、人生を楽しむための時間を持っている必要がありました。彼のキャリアの中で最も長いブレイク、5ヶ月。あなたの言うことから、それは拷問に変わった。- 8月までに、私は自分自身に発見される機会を与えなければならなかった。癒すことができる。喜びを感じることができます。私は、クロスカントリースキーの楽しさの話ではない。私は唯一の喜び。私はすべてのこと黒から私をそらす刺激を見つけ、しばらく住みたかった。しかし、それは動作しませんでした。春にはさらに多くのすべてがばらばらになった。それは遅い助けにはならなかった。彼はゲームの後に移動ワルシャワ、への移行の問題を解決しませんでした。単に助けることができなかったあまりにも多くのジャークは、ありました。これは、3ヶ月間パパラッチが私を追跡し、祖国のどこかに私のために狩りを続けることを信じられない、しかし、ここに住むことを楽しい。私が何かを必要とする、と私の生活の中で他のすべては、私はバラバラので、スポーツに焦点を当てます。出てくる常に良いものに。おそらく、何らかの形ですべてのこのストレッチのbiegom小さなステップからである。私は私のために、一定の明確な、安定しているものに追いつくだろう。でも私は、世界中の、およびトレーニングbiłamレコードに当たったので、ずっと前の時間に。私は。笑顔するために、少なくとも1つの理由だったあなたはオリンピックチャンピオンを押し下げた。詳細：あなたが割れた骨をstartowałaś考慮して、ソチオリンピックの夢に行きました。？そして、それはすべて、この自分と本当の戦い作るための方法の外に働いた-私たちは足について尋ねた。そして彼女は実際に本当に傷つける。1夜は、私がインサートなしで歩行の靴を取ったときに、私はホテルに来ることができませんでした。痛みがひどかったが、私の頭の中でずっと悪かった。私は、しかし、その後、すべてを投げていない場合は、ひどくスポーツに依存しなければなりません。しかし、私は何ができることを知っていた。それは私の仕事です。行うための仕事。私の条件の副作用は、私は非常に痩せた、とするとき、それがオリンピックルートを助けたということでした。また、私は自分自身を失望させちょうどここませんでした。私はスキーヤーとして自分自身を失敗した場合、私はサポートの最後のポイントを失うことになる。もちろん、私はメダル満足していた。他のと同じように。涙が流れた表彰台に、私は考えた： "イエスは、私はこれらの2年後にアドバイスを与えたそれは不可能だ。。」私は壊れた骨、解凍後に引っ張ら爪を持っていたが、それは受け入れることができます物理的な痛みです。ライフ耐久アスリートは、物理的な苦痛を試している。私はすべての運転、悪液質、失神の目の前で表彰台に時間を渡された。しかし、私の体は時々スポーツと何のライバルはレースだったどこまで、私は私がアドバイスを与えた純粋な幸せの瞬間があった。私はすべてにもかかわらず強いです。ADVERTISING アルバムドスレスレに登録です「無料無料」お試聴し購読未読225life.com あなただけの前にすべての泣きたかった、あなたが助けが必要なことを、十分に持っていた悲鳴場合は、この偉大な口実でそのような瞬間でしたか？-私がいたとき、私は、春に年前に瞬間があった第二スキーやすべての残りの部分で投げる準備ができて。私は少し落ち着いたときしかし、私は私を応援人がいる、それは私のために働く人々のスタッフだと思った。というのが私の問題は、それらの障害ではなく、唯一のそれらのために、私はスキーを投げることができておりません。私の下には、スポーツにおける勝組と負け組とは何の関係もありません。スポーツからの圧力で、私はそれがいつもやったと同じように扱うことができます。とにも一度そんなに経験していたすべてのスポーツの問題は、今私にはささいなことに思えるので、それは、優れているように私には思える。彼らはそのように緊張していないという事実は、私は多くを絞るのルートを自分のことができます。この世界は私の黒のもは何の関係もありませんされていない-私のチームの誰とでも-私が最も強く強調したい。そのような憶測に彼らは、いくつかの架空のカバーの上に私を上陸特に私のトレーニングパートナーMaciek Kreczmerを、苦しんだので。それはちょうど離れて何から実行している？- 。さて私は離れて実行していないあなたは、あなたが配置された個人的な生活を巻き込まするのを待つ、とそうではありませんキャッチアップ？-はい、あなたが言うことができます。私の人生の最後の3年間は嘘であることが判明した。非常に失望。月上旬に、私は神経衰弱の古典を経験した。今では唯一のより良い得ることができます。何が起こっているのか説明して？- 。流産昨年約感情についてあなたがFacebook上で最近、それについて書きました。しかし、誰もが理解していた。-私は、世界で最も簡単な言葉を書いた：幼児が失われた。疑いの余地があったように。私は、あなたはそれが犬だったと思うことができるかわかりません。私は家の中で動物が保持することはほとんどありません田舎で育ったので、水槽の中で、私にも魚は、持っていなかった。最近、私が対処しなければならなかった弟を与えた犬は、私の最初のものです。はい、私は、妊娠していた合宿で、5月年前に流産。キャンプの初めに。それは私がそのパスをまっすぐに準備をしたときにした。それは、私はかなり高度な、この妊娠を報告した場合、ソチでwystartowałabymていないことが知られている。私は、少なくとも来年のために、別の人生の計画に既にいた。それは、このキャンプでポーランドのスキー協会と、私のチームで、コーチとの会話を計画していたされている。私の準備の関係では、私のチームにお金を投資している-の時間を。私は彼らが状況を説明し、復号化するために開始したいと考えていました。残念ながら、運命はそうでないことを決めた。それは恐ろしいと外傷日であった。だから、すべては私が同じであることpoplątało。私は何もコーチや両親のどちらかを言わなかったので、彼らはそれについて心配しないでください。私は両親が、私が言うことをしたくなかったし、私は2または3000のために、長い時間のために行っています。マイル離れた彼らから？結局のところ、それは人々の虐待でしょう。彼らは毎日私をdodzwaniaćしようとしてきた、と私はしばしば拾うことができません。五感のOdchodziliby。私は何ができる唯一のことは一人でそれを受け入れることを試みるである。私に近づいているにも多くの人が、私はすぐにFacebook上で署名する前に約すべてを学んだ。AからZまでのすべてが唯一の3人を知っていた。そして、まだかなりの遅延を伴う。彼ら二人は、それがすべて本当だと信じられませんでした。あなたは、たとえば私を見たときからです。テレビで、別のジャスティンを見ました。私は私をしました。私はその後、私はスキーを投げたかったが、私は、私はそれをすべての叫びを持っていたし、その後決定を下すことを決定し、大破した。私はそれが私の義務スキー、脱出になりますと思った。私はオリンピックの準備のために個人的な悲劇にもかかわらず、なりたかったことを決めた。私のチームから自分のために、みんな。Uprawiaszkatorżniczyスポーツ。あらゆる意味で- -あなたはとても弱いそれを実践しようとして、時には恐れていなかった健康リスク、そしておそらく人生？-はい。私はそのような考えを持っていなかった。このような状態では後に自己破壊に求めている。どちらかといえば、私はとにかく巨大な罪悪感を感じる。それは私には思えたのでトレーニングが100パーセントを与えるものではありませんことを。私は何をすべきか。それはあなたが巻き込まれている方法ではありません。私はトレーニングしていたにもかかわらず、私はolewałamませんでした。コーチが実現されていない？-うつ病の状態は、私はそれらの残りの部分を彼に話した。彼はうつ病のための最善の方法は、動作することを決めた。よく意味が、 "グリップを得ることは「あなたがこのような状況で言うことができる最悪のことです。私はソチに実行することを決めたが、それは私が悪化していた。ポイントは彼女が訓練のために払っていないことではない。専念した。それは私がいつもそれを以前の150パーセントをやってみたかっただけだ。規格。そして今、私はちょうど彼らが注文したものでした。私の頭は別の場所だった。コーチは見ている必要があります。突然、私は訓練に音楽を聴くようになった。私は音楽が演習に焦点を妨害することを考えた、やったことがない。そして今、それはあなた自身の考えを聞いていないする必要がありました。クイック、溺れるように、動作するように、その後いくつかの夕食と姿を消した。私は2番目のワークアウトに来てから、再度姿を消した。私は部屋に一人で座っていた。これによって私との競合を作成したコーチの間にある。私は、彼緊張していた。私は、スズメバチのような悪の眠れぬ夜の後に来た。私は愛で私は非常に多くロックされています。コーチは晩秋に彼はあなたも彼もない上に保持することはできませんので、これは、彼の作品の最後の年であることを確信していた理由です？-私は私が最後のモデル年の選手ではなかった知っている。私はちょうどオリンピック、何よりものために達するたかった。私が見逃しているテストの非常に良好な結果が得られた。私は私の夏の準備、最も重いを終えたときには、私はそれを彼の人生の最後の時間をしていたことを確信していた。私はスポーツ、異なって配置すべてで終わると思った。私はもはや私が好きなだけ多くのスポーツを与えることができたので。私はコーチ、したがってが、これは私たちの共通の冬の最後で、引退に入ると確信していたと説明した。しかし、シーズン中に、これが変更されました。それは私が離れて行っていないことを私に確信させたのは彼だった、彼はスポーツから、このような長い休憩を思い付いた、ほぼ5ヶ月、私は復活した。ブレークスルーはソチの足ない限り、X線の後に来た。コーチボーは長く癒すために長いので、私は、この休憩を感じているときにだけ傷ついた、と理学療法士と信じていた。コーチは私が苦しむ見たが、彼は何も言わなかった。私は誰も涙を見ることができなかったメガネで走っていた。私は骨折の写真を見たとき、それは泣いた覚えている。実際に私のアプローチを変えたことができます。彼は私が戦ったどのくらい実現。彼が発明したこの中にこのような長い休みは私がさらに速くコーチと会う予定だ私の人生でつぶしました。唯一のスポーツであるため

結果 (日本語) 3:

ソチの後に 8 月人生を楽しむ時間を持っていた。 彼のキャリアの中で最長の残りの部分は、５カ月。 これは、何を言っても、彼の拷問に焼かれて表示されます。

に 8 月私はそれを見てチャンスを与えていました。 直ることができます。 喜びを感じることができます。 私はスキーの喜びを口にするではありません。 これは、私があることを楽しみ、のみ。 私はちょうど pożyć をしたいと考えていた