Prehistoria ziem polskich [ edytuj | edytuj kod ]
Osobny artykuł: Prehistoria ziem polskich .
Pierwsze ślady obecności człowieka na ziemiach polskich datowane są na 200 tys. lat pne [1] Przejście z kultury paleolitycznej do neolitycznej nastąpiło na ziemiach polskich w między 8000 a 4500 rpne [2] Okres neolitu jest epoką, w której ostatecznie utrwaliła się przewaga hodowli i rolnictwa nad zbieractwem i łowiectwem. Lata 4500-2500 pne to pojawienie się z obszarów naddunajskich kultur ceramicznych – wstęgowej rytej i wstęgowej kłutej, drugi okres, trwający do 2000 rpne, to ceramiki malowane i pozbawione malowanej ornamentacji, ale przede wszystkim pojawiła się wówczas kultura pucharów lejkowatych [3] . W trzecim okresie (do 1800 rpne) pojawiało się na ziemiach polskich kilka kultur: kultura ceramiki wstęgowej , kultura amfor kulistych oraz kultura ceramiki sznurowej , z którą wiąże się początki hodowli konia [4] .
Początek epoki brązu na terenach dzisiejszej Polski datuje się na lata 1800-700 pne, a wiąże się ją z kulturą unietycką , obok której istniały prymitywniejsze kultury iwieńska i mierzanowicka [4] . Około 1600 rpne kultura unietycka przekształciła się w pasterską kulturę przedłużycką, na którą ok. 300 lat później nałożyła się wysoko rozwinięta kultura łużycka, z którą wiąże się umiejętność wytopu żelaza [4] .