W Japonii w tym roku jestem już po raz trzeci. Najpierw spędziłam półtora miesiąca zimą, później miesiąc latem, a teraz siedzę tu już od połowy września i jakoś nigdy nie było mi po drodze do Tokio. Nie wiem jak to się działo. Po zwiedzeniu okolic Iwaty i Hamamatsu wybrałam się do Kioto, później do Osaki, następnie znowu Kioto, a do stolicy Japonii jakoś nie udało się zawitać. Każdy z kim tu rozmawiałam nie potrafił uwierzyć, że mnie tam jeszcze nie było. Jednak nadszedł w końcu ten dzień i w związku z tym, że Jubilo grało mecz wyjazdowy z Tokio Verdy, co było dodatkowym bodźcem mobilizującym, postanowiłam w końcu się zebrać i odwiedzić to miasto. Co najlepsze- w ciągu ostatnich dwóch tygodni zaczęłam nadrabiać straty i byłam już tam dwa razy!
Tokio znajduje się tak samo jak inne opisywane przeze mnie wcześniej miasta na Honsiu, czyli największej z japońskich wysp. Pod względem populacji jest 7. największym miastem na świecie, największym w Japonii i liczy ponad 13,2 mln mieszkańców. Swoją aktualną nazwę otrzymało dopiero w 1868r., wcześniej znane było jako Edo. W 1603r. była to mała osada rybacka, która roztaczała się wokół zamku, który był siedzibą władz wojskowych. Pozostali mieszkańcy, czyli rzemieślnicy, rybacy, kupcy i pospólstwo żyło w tak zwanym Dolnym Mieście, ciągnącym się w kierunku rzeki Sumida. Przez lata miasto było wielokrotnie przebudowywane za sprawą licznych pożarów, które z powodu drewnianej zabudowy bardzo często niszczyły posiadłości mieszkańców. Po okresie izolacji Japonii w XVII-XIX wieku stało się centrum, z którego na cały kraj napływała kultura zachodnia. W 1923 roku region Kanto, w którym znajduje się Tokio, nawiedziło ogromne trzęsienie ziemi, a 20 lat później miasto zniszczyły bomby zapalające podczas II wojny światowej, przez co ze starego Edo nie pozostało prawie nic. Odbudowa po wojnie totalnie zmieniła oblicze miasta. Obszar Tokio podzielony jest na 23 okręgi specjalne. Są to samorządne, specjalne jednostki terytorialne posiadające autonomiczną władzę. Wyjątkowość okręgów polega na tym, że mimo posiadania autonomii lokalnej rady muszą bezkonfliktowo funkcjonować razem w jednym, wielkim obszarze Tokio. Z tego powodu niektóre służby publiczne takie jak wodociągi, kanalizacja czy straż pożarna, zarządzane są przez radę metropolii Tokio. W stolicy Japonii niezwykle rozbudowana jest także sieć komunikacji miejskiej. Z powodu nieustannych korków na drogach najlepiej poruszać się jedną z 13 linii metra lub napowietrznymi liniami kolejowymi JR.
Wracając jednak do mojej pierwszej wycieczki… Żeby zobaczyć mecz wsiadłyśmy z Pauliną i Stellą w sobotę o 10 rano w Shinkansena i ruszyłyśmy na wschód od Hamamatsu. Droga expressem zajmuje 1 godzinę i 20 minut do stacji Shinagawa. Następnie wsiadłyśmy w taksówki i ruszyłyśmy w stronę ulicy Roppongi, gdzie w hotelach zostawiłyśmy tylko bagaże, wybrałyśmy się na szybki lunch i pojechałyśmy na Ajinomoto Stadium, którego pojemność wynosi niecałe 50 000 miejsc. Jubilo wygrało mecz przeciwko Tokyo Verdy 3:0, co wcale nie było takie pewne od początku. Już w pierwszej połowie za zagranie ręką w polu karnym czerwoną kartę zobaczył jeden z obrońców, a Krzysiek ratował swoją drużynę broniąc karnego. Po spotkaniu jednak było co świętować i po powrocie do hotelu szybko się przebraliśmy i pojechaliśmy zjeść kolację w Roppongi Hills. Ten ogromny kompleks nazywany „miastem w mieście” stworzony został przez dewelopera Moriego Minoru i zawiera w sobie biura, sklepy, ogrody, restauracje, sale kinowe i różnego rodzaju przejścia. Jego ozdobą jest wielki Pająk Maman-rzeźba na którą natknęliśmy się wychodząc już po kolacji z restauracji Rigoletto. Bardzo przyjemne miejsce, w którym gdy zarezerwuje się oddzielną salkę można w spokoju posiedzieć ze znajomymi przy pysznych przystawkach, winie i jak to było w moim wypadku- makaronie z gorgonzolą- taki japoński przysmak
Roppongi, dzielnica w której spaliśmy, dosłownie znaczy „6 drzew” i pochodzi od ideogramu „drzewo”, który występował niegdyś w nazwiskach 6 lordów (daimyo), zamieszkujących kiedyś tę okolicę Tokio. Dziś jest jedną z rozrywkowych dzielnic nieśpiącego miasta. Nocne kluby tętnią życiem, wszędzie pełno barów i dyskotek przystosowanych specjalnie pod przyjezdnych. Mieszka tu także wielu zagranicznych biznesmenów, a ceny mieszkań są jednymi z najdroższych w całym mieście. Dzień przed naszym przyjazdem było Halloween, Alex, agent Jay’a, opowiadał nam, że nie przesadzając, na głównym skrzyżowaniu i ulicy, które specjalnie zamknięto na ten wieczór, znajdowało się około 2 mln przebranych osób. 2 mln!! To więcej niż mieszka chociażby w całej Warszawie… Niestety w niedzielę, w którą tam byliśmy, większość miejsc poza mniejszymi barami jest zamknięta… Także z planowanej wielkiej imprezy wyszedł tylko krótki spacer nocą po ulicach, na których pierwszy raz w Japonii spotkałam się z typowym nagabywaniem. Naprawdę aż nieswojo się czułam, gdy czarnoskórzy nachalnie zapraszali nas do swoich barów wzdłuż ulicy. Udało nam się jeszcze zrobić zdjęcie na tle Tokio Tower, 333 metrowej wieży telewizyjnej wybudowanej na wzór wieży Eiffla. Na poziomie 150m nad ziemią znajduje się punkt widokowy, na który można się dostać windą lub pokonując 600 schodów. Kolejny z nich jest na 250 metrach i jest 3 najwyższym punktem obserwacyjnym w całym Tokio. Wielu ludzi mówi, że Tokio Tower zepsuło panoramę miasta, bo zupełnie nie pasuje do otaczających je budynków. Inni zaś, że stało się charakterystycznym punktem na horyzoncie.
Kolejnego dnia mieliśmy w planach wielkie zwiedzanie, niestety pogoda nie dopisała i lejące się z nieba strugi deszczu pozwoliły nam tylko na wizytę w dzielnicy Shibuya. Od razu przy dworcu znajduje się pomnik psa Hachiko. Akita, który czekał w jednym miejscu przez 10 lat na swojego pana przy tej tokijskiej stacji, zasłużył na film opowiadający jego historię. Rolę głównego bohatera odgrywa Richard Gere, a każdy kto go nie widział powinien to zrobić. Wyciskacz łez, ale osoby kochające zwierzęta i mające psiaki w domu na pewno się tym filmem zachwycą. Pies swoim oddaniem i lojalnością zasłużył na pomnik z brązu, który odsłonięto w 1934 roku. Niestety podczas II wojny światowej został on przetopiony w ramach gospodarki wojennej. Jednak nikt w Tokio nie zapomniał o tym wspaniałym, wiernym psie i już w 1948 roku zamówiono kolejną figurkę i postawiono w tym samym miejscu.
Powiem tak. Za pierwszym razem gdy byliśmy w Tokio nie zrobiło ono na mnie jakiegoś specjalnego wrażenia. Naprawdę. Po tym co wszyscy mi opowiadali spodziewałam się chyba nie wiadomo czego. Fakt, że też nie za dużo zobaczyliśmy, a cały wyjazd skupił się jednak głównie na meczu. Jednak kilka dni temu odwiedziłam Tokio po raz kolejny i tym razem okazało się już niezwykłe, piękne i wspaniałe, ale o tym już w kolejnym wpisie
結果 (
日本語) 1:
[コピー]コピーしました!
日本では、今年私はすでに 3 回目。まず、冬、夏月、1 ヶ月半を費やして、今は 9 月中旬からここに座っていると何とか東京に行く途中に私を決していた。私はそれが起こったのかわからない。周辺エリア Iwaty や浜松を訪問した後私は大阪、京都、京都に行き、再度日本の首都に何とかを訪問します。誰もが誰と私は話されているここではいなかったことがまだ信じられませんでした。ただし、ジュビロは東京ヴェルディ、追加のインセンティブをだったとレギュラー シーズン ゲームをプレイしたという事実の点から見て 1 日の終わりは、決めた最後に収集するために都市を訪問します。どのような最高の 2 週間、損失を補うようになったし、もはやそこに 2 回あった!東京は、先ほど説明したが、他と同じ本州, 日本列島の中で最大の都市。人口の面では 7 です。世界で最も大きい日本の以上 1320 万住民の最大の都市その現在の名前は受け取った 1868r。 江戸として以前知られています。で 1603r。小さな漁村、軍の権限の座席だった、城の周りを roztaczała だった。他の居住者、または職人、漁師、商人、低寿命は墨田川の方向に伸ばすいわゆるのより低い町に住んでいた。都市は多数の火災のおかげで再構築されている年間、非常に木造建築のためこれは多くの場合不動産住民を破壊しました。後 17 〜 19 世紀に日本の隔離の期間全体の国が西洋文化を来ていた中心となりました。1923 年に、東京を含む関東地域は、大規模な地震を打たれ、20 年後に、都市がによって破壊された第二次世界大戦、そこに江戸から焼夷爆弾ほとんど何も。街の顔を変更完全に戦争の後の再建します。東京地区は 23 の地区に分かれています。彼らは自治、独立した力を持つ特別な領土単位。サークルの一意性は、ことにもかかわらずローカル議会の自律性機能しなければならないシームレスに東京の 1 つの大きな領域です。この理由は、水、下水道、消防署、東京都の審議会によって管理などいくつかの公共サービス。日本では、非常に複雑なも公共交通機関ネットワークです。一定のトラフィックのため、道路の渋滞が 13 地下鉄の最高の対処の 1 つ、または頭上式鉄道、JR。Shinkansena と東の浜松 ruszyłyśmy 10 で土曜日のポーリーナ wsiadłyśmy とステラを参照してくださいに私の最初の旅行に戻る。ロード エクスプレス品川駅まで 1 時間 20 分を取る。Ruszyłyśmy やタクシーで、通りで、wsiadłyśmy、六本木で唯一の zostawiłyśmy 荷物はクイック ランチに出かけました、容量が 50 000 未満は、味の素スタジアムに行った。ジュビロ最初から確かではなかった東京ヴェルディ 3-0 に対してマッチに勝った。既に赤カードでペナルティ エリアに手で遊びの後ろに前半で彼は擁護者のいずれかを見て、Chris が守ることによって彼のチームを救出します。会議の後しかし、祝うために、przebraliśmy、六本木ヒルズで食事に行きました、すぐにホテルに戻りでした。「都市の都市」と呼ばれるこの巨大な複合体 Moriego 稔の開発者によって作成されているオフィス ショップ庭園レストラン映画、遷移すべて種類が含まれていますいます。その装飾は偶然出くわしました素晴らしい蜘蛛ママン彫刻レストラン リゴレットから夕食後アウト。非常に楽しい場所別プレス領域を予約することができますが座ることができる平和でおいしい軽食、ワインとゴルゴンゾーラ、日本人の繊細さと私の場合パスタどうだったお友達とRoppongi, dzielnica w której spaliśmy, dosłownie znaczy „6 drzew” i pochodzi od ideogramu „drzewo”, który występował niegdyś w nazwiskach 6 lordów (daimyo), zamieszkujących kiedyś tę okolicę Tokio. Dziś jest jedną z rozrywkowych dzielnic nieśpiącego miasta. Nocne kluby tętnią życiem, wszędzie pełno barów i dyskotek przystosowanych specjalnie pod przyjezdnych. Mieszka tu także wielu zagranicznych biznesmenów, a ceny mieszkań są jednymi z najdroższych w całym mieście. Dzień przed naszym przyjazdem było Halloween, Alex, agent Jay’a, opowiadał nam, że nie przesadzając, na głównym skrzyżowaniu i ulicy, które specjalnie zamknięto na ten wieczór, znajdowało się około 2 mln przebranych osób. 2 mln!! To więcej niż mieszka chociażby w całej Warszawie… Niestety w niedzielę, w którą tam byliśmy, większość miejsc poza mniejszymi barami jest zamknięta… Także z planowanej wielkiej imprezy wyszedł tylko krótki spacer nocą po ulicach, na których pierwszy raz w Japonii spotkałam się z typowym nagabywaniem. Naprawdę aż nieswojo się czułam, gdy czarnoskórzy nachalnie zapraszali nas do swoich barów wzdłuż ulicy. Udało nam się jeszcze zrobić zdjęcie na tle Tokio Tower, 333 metrowej wieży telewizyjnej wybudowanej na wzór wieży Eiffla. Na poziomie 150m nad ziemią znajduje się punkt widokowy, na który można się dostać windą lub pokonując 600 schodów. Kolejny z nich jest na 250 metrach i jest 3 najwyższym punktem obserwacyjnym w całym Tokio. Wielu ludzi mówi, że Tokio Tower zepsuło panoramę miasta, bo zupełnie nie pasuje do otaczających je budynków. Inni zaś, że stało się charakterystycznym punktem na horyzoncie.我々 はツアー、素晴らしい計画を持っていた次の日残念ながら、weatcher と空から流れる雨ちょろちょろ渋谷地区だけで訪問できました。一度駅でハチ公慰霊碑犬があります。秋田の人待っていた彼の話を伝えるに値する東京駅で主人を 10 年間の 1 つの場所で。リチャード ・ ギア演じる主人公の役割と彼を見ている人はそれを行う必要があります。涙を誘うが、動物を愛し、この映画確か家の犬のことの人々 を楽しませてくれます。犬の彼の献身と忠誠心に値する青銅色の彫像は、1934 年に発表されました。残念ながら、第二次世界大戦中、経済のコンテキストで przetopiony だった。しかし、東京には 1 つはこの素晴れらしい、忠実な犬を忘れていない、1948 年に彼は別のフィギュアを注文し、同じ敷地内に建立します。私はこれを言うよ。初めての東京にいる間、ないは、私にとって特別な経験。本当に。彼らが私に言った後私はおそらく予想すべてはわからない。事実、あまりにも多く我々 を見て、試合を中心に全体の旅行。しかし、数日前に再び上京し、この時間は、珍しい、美しい、素晴らしい、もはやことが判明、次のポストは、このこと
翻訳されて、しばらくお待ちください..
