wytrzymywaliście?
Mieliśmy fajną atmosferę. Kiedyś Pala wymyślił kolejną taktykę, która kompletnie się nie sprawdzała. Nie było go akurat, więc przyszedł trener bramkarzy i mówi: „wy go, kurwa, nie słuchajcie! Grajcie swoje! Grajcie, co chcecie, a jak wygracie, to zobaczycie, że powie, że sam to wymyślił”. I tak było! Wygraliśmy, a gość opowiadał, że pracował nad taktyką przez cały tydzień. O, albo przegraliśmy na otwarcie nowego stadionu w Gliwicach. Cały mecz się broniliśmy, weszli rezerwowi, a mieliśmy krótką ławkę. Trzy punkty w garści, ale uciekło. 1:2, jakoś na styku. Prezes wchodzi do szatni podziękować za heroiczną walkę, a trener do niego: „mówiłem, że nie mamy ławki! Cieszę się, że przegraliśmy!”. A to przecież nie byle kto, tylko legendarny Dmoszyński. Ale Pala to Pala. Dziś chyba siedzi w Libanie, co?
Na pewno tam był, ale nie mam pojęcia, gdzie jest teraz. A ty czemu ostatecznie nie trafiłeś do tej Polonii lub Legii?
Do Legii też była możliwość. Chodziłem niedaleko stąd do liceum im. Baczyńskiego na Rozbracie. Potrenowałem parę dni z Młodą Ekstraklasą, ale postawili warunek, że muszę zmienić szkołę na taką, gdzie mieli swoich zawodników. Miałem rok do matury i rodzice się postawili. Kiedy już byłem w Ostrołęce, też pojawił się temat Legii. Trenowałem indywidualnie z Dowhaniem. Była aprobata, ale gdy prezes usłyszał słowo „Legia”, krzyknął kwotę nie do przeskoczenia. Pojechałem więc na testy do Polonii. Krzyknął mniej, ale też się nie dogadali. Koniec końców przeszedłem do Wisły Płock za 30 tysięcy złotych. Od Legii chciał 200, a od Polonii 100-150.
Nie czułeś się zrezygnowany, że wypadły dwie najpoważniejsze opcje?
Byłem z dwa razy na starym stadionie Legii, ale nigdy nie czułem się zagorzałym kibicem. Po treningach z Młodą Ekstraklasą zauważyłem, jak tam funkcjonują. Byli spokojni goście jak Koziara. Przychodził, ściągał okularki, siadał w kącie i czekał aż się trening zacznie. Ale byli też inni. Przychodzi któryś – nie pamiętam nazwiska – i do kolegi z drużyny:
– Poznajesz?! – Co się stało? – Poznajesz?! – Ale co? – Przypatrz się! – ? – Zmieniłem fryzurę. – I? – I kurwa, jak Usher wyglądam!
Tacy goście. Dwa bieguny. Może przez to, że ja grałem po wioskach i zaściankach, nauczyłem się normalności i mieć dystans do tego, co robię. Nigdy nie uważałem siebie za pana piłkarza. W Ruchu klimat był już inny. Tam atmosfera trzyma klub, bo – bądźmy szczerzy –fundamentów organizacyjnych raczej nie ma.
Spłacili cię?
Nie wiem, czy chodzi ktoś taki po ziemi, kogo Ruch spłacił całkiem. Jak się uda, to będzie fajnie. Jak nie, to… cieszę się z Japonii. Słyszałem opinie chłopaków, którzy grali w Chinach. Skreślasz kolejne dni. Przyjdzie przelew, to do jutra chodzisz z uśmiechem, ale zaraz przypomnisz sobie, gdzie jesteś. Tam podobno nie ma nawet sanepidu, żeby sprawdzić czystość restauracji! A jak jeszcze nie grasz, to już w ogóle masz wątpliwości, czy nie tracisz czasu. Japonia jest zawsze inna. Płacą też sumiennie na czas. Boisko nie dokłada mi problemów, a życie też jest przyjemne.
結果 (
日本語) 1:
[コピー]コピーしました!
wytrzymywaliście?我々 は、素敵な雰囲気を持っていた。一度、山は完全には検証されません別の戦術を思いついた。彼だけではなかった、従ってゴールキーパー コーチが来たし、言う:"あなたは、行く、性交、聞いてはいけない!歌うあなた!欲しいものを再生してわかりますが、あなたが勝つと教えてくれますことを思いついた」。いう!私たちは、ウォンし、男 1 週間を通して戦術に取り組んだ。O は、グリヴィツェの新しいスタジアムのオープニングで紛失。ゲームの全体のように我々 を擁護、彼らは保護区を入力、我々 は短いベンチをあった。エスケープは、バッグの 3 つのポイント。1:2、どういうわけか。ありがとうございますあなたの英雄的な戦いと彼のトレーナーのためにロッカー ルームに歩く大統領:「私はベンチがあるないことを言った!私はあなたを失ってうれしいです!」。ちょうどだれでも、伝説的な Dmoszyński だけではありません。このパラ パラが。今日、レバノンで座っていると思いますか?確かにあった、私見当しますが、今です。そしてあなたはなぜ最終的に国外居住者またはリージョンに来ていますか?リージョンは、可能性もあった。高校の近くにだったRozbracie の Baczyńskiego。若い Ekstraklasą と Potrenowałem 数日間置くところでは、選手たち、学校を変えないといけない状態。高校 1 年、両親を置きます。Ostrołęka にしたとき、軍団も登場。私は Dowhaniem の訓練を受けた。承認があったが、大統領は、単語「軍団」を聞いたとき叫んだジャンプにない量。ポーランド語コミュニティに行ったので少ないもない合意が叫んだ。最後に 3 万のヴィスワ ・ クラクフに行きました。200 とポロニア 100-150 の軍団。感じたことのない辞職した、2 つの主要なオプションが出ていますか?私は、軍団の古いスタジアムで 2 回しましたが、熱心なファンのように感じたことはありません。どのようにそこに気づいた若い Ekstraklasą の訓練の後。彼らは、コジアーラとしてお客様を穏やかなされました。Okularki を引っ張って、コーナーに座って、修行開始まで待って、来た。しかし、他の人があった。1 つ来る-名前を思い出すことができない- とチームから同僚。-あなたは知っているか?-何が起こったか。-あなたは知っているか?-しかし、何ですか?-見よ!– ?-私の髪型を変えました。-私は?- そして、性交、アッシャーに見える!Tacy goście. Dwa bieguny. Może przez to, że ja grałem po wioskach i zaściankach, nauczyłem się normalności i mieć dystans do tego, co robię. Nigdy nie uważałem siebie za pana piłkarza. W Ruchu klimat był już inny. Tam atmosfera trzyma klub, bo – bądźmy szczerzy –fundamentów organizacyjnych raczej nie ma.Spłacili cię?Nie wiem, czy chodzi ktoś taki po ziemi, kogo Ruch spłacił całkiem. Jak się uda, to będzie fajnie. Jak nie, to… cieszę się z Japonii. Słyszałem opinie chłopaków, którzy grali w Chinach. Skreślasz kolejne dni. Przyjdzie przelew, to do jutra chodzisz z uśmiechem, ale zaraz przypomnisz sobie, gdzie jesteś. Tam podobno nie ma nawet sanepidu, żeby sprawdzić czystość restauracji! A jak jeszcze nie grasz, to już w ogóle masz wątpliwości, czy nie tracisz czasu. Japonia jest zawsze inna. Płacą też sumiennie na czas. Boisko nie dokłada mi problemów, a życie też jest przyjemne.
翻訳されて、しばらくお待ちください..
